Weer vanalles beleefd
Blijf op de hoogte en volg Laura
23 Maart 2016 | Suriname, Paramaribo
Die boodschappen doen dat blijft ook gewoon enorm grappig. Pas vroeg die vrouw die helpt bij het inpakken of we voor een hele maand boodschappen hadden gedaan. Wij stonden natuurlijk als een gek al die boodschappen in onze tassen te stampen. Toen we zeiden dat het voor een week was viel dr mond bijna open van verbazing: EEN WEEK???
Ik vindt het leuk om Surinaams te koken en heb Pitjel geprobeerd, http://www.surinamcooking.com/pitjel-petjel/ , nou het was lekker hoor, vooral met die heerlijke pindasaus van hier!! Niet teveel van gebruiken anders sta je in de fik!
En vorige week hebben we op ons terras een glijbaan gemaakt… (onze huisbaas zit nu in NL, dus dan kan dat (a)) Ik kwam uit mn werk, moe en had het bloedjeheet. En toen brak er een watergevecht uit. Tja als de veranda dan toch al nat is kun je er net zo goed sop overheen gooien en er op je knieën (of buik) overheen glijden. Overigens hadden we veel bekijks want er waren mannen tegenover ons aan het werk… Dusja… Die zou je soms ook een stukje ducktape voorplakken :p
En toen het verhaal van de fiets :’(. De trapper zat alweer een poosje los, ik heel eigenwijs doorfietsen en em wel vastdraaien alset nodig zou zijn. Maarja donderdag uit mn werk kwam ie er dan toch echt af. En helaas viel ie er niet meer aan te draaien omdat het schroefdraad bot was geworden. Gelukkig kwam er een mannetje die wel “even” wou helpen om mn trapper er op te zetten. Ik was tenslotte nog maar 10 min onderweg en moest nog een half uur. Vanalles geprobeerd en uiteindelijk heeft ie mn trapper maar vastgebonden met ijzerdraad, in de hoop dat ie et zou houden. Echt lekker fietst het niet hoor met een trapper die niet mee draait en of het er echt normaal uit heeft gezien betwijfel ik… Maar helaas ook weinig geluk en halverwege kwam ie er weer afzetten. Uiteindelijk maar een stok in het gat waar mn trapper eig in hoorde geduwd en zo naar huis “gefietst”.
Afgelopen zaterdag zijn we op “plantagetour" geweest, die werd geleid door Cynthia McLeod, schrijfster van Hoe duur was de suiker?. Veel verhalen over de slavernij en hoe slaven vervoerd werden enz. Stuk nog van de geschiedenis, gebouwen enz. Komen we ergens aan, loopt daar Romeo Sanders (flikken Maastricht), daar werd ik even attent op gemaakt want ik kende heel die gast niet hoor :p. Blijkbaar waren ze een film op aan het nemen. Vervolgens gingen we bijna bij de crew aan de tafel zitten. Maar daar werden we even op gewezen hoor…. Eind vd dag lekker in de snackbar beland en een lekker ijsje gegeten en cocktail gedronken.
-
28 Maart 2016 - 12:11
A.W. Koole:
Ha Laura,
Even gegluurd op je blog. Ben ik weer even bij hoe het met je gaat. Op stage en alle andere belevenissen.
Groetjes he
Kea
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley